Ronald Koeman zal de thuiswedstrijd tegen Griekenland in de kwalificatiereeks voor het EK van 2024 toch met enige spanning tegemoet gezien hebben. Nadat het Nederlands elftal onder leiding van Louis van Gaal lange tijd onverslaanbaar was, oogde het team ineens vrij kwetsbaar tijdens de eerste wedstrijden onder Koeman. Een oorwassing tegen Frankrijk, een magere zege op Gibraltar en twee nederlagen in de Nations League tegen Kroatië en Italië zorgden voor zorgen en zichtbare ergernis bij de bondscoach. Daarbij ontstond er, mede door uitspraken van Koeman zelf, ineens een nieuw thema rond het Nederlands elftal: Was deze generatie spelers wel voldoende kritisch naar elkaar en was er nog wel sprake van onderling corrigeren?

Ronald Koeman was in ieder geval voldoende kritisch op zichzelf, want ondanks zijn voornemen om Oranje in de oer-Hollandse formatie 4-3-3 te laten spelen, koos hij voor deze wedstrijd voor een 5-3-2-opstelling. Louis van Gaal, fervent aanhanger van dit systeem tijdens zijn laatste periode bij het Nederlands elftal (al was bij hem de keeper zo essentieel, dat hij sprak van 1-5-3-2), was aanwezig in het stadion en zag dat het goed was. Het valt in ieder geval te prijzen dat Koeman niet dogmatisch is blijven vasthouden aan zijn voornemen om 4-3-3 te gaan spelen. Oranje oogde kwetsbaar in deze formatie en ook aanvallend kwam zijn beoogde spelopvatting onvoldoende uit de verf. Vanavond werd tevens duidelijk dat een aantal spelers beter lijkt te functioneren binnen het systeem met de ‘wingbacks’.

Met tevredenheid zal Koeman naar de eerste helft gekeken hebben, al viel de eerste treffer ietwat gelukkig. Bij een corner in de zeventiende minuut plofte de bal ineens voor de voeten van Marten de Roon en als een volleerd spits schoot hij de bal klinisch binnen. Het enthousiaste en verbaasde juichen van De Roon was aandoenlijk om te zien, al geeft het ook te denken dat een speler zo op lijkt te kijken van een door hemzelf gescoorde goal. De twijfel die over De Roon heerst bij de vele bondscoaches voor de televisie zal er na vandaag ook niet minder op geworden zijn. Op momenten dat Nederland de passing liet versnellen of wanneer De Roon onder druk werd gezet, liet zijn handelen te wensen over en verloor hij de bal of verdween deze over de zijlijn. Koeman doet er goed aan om nog eens na te denken wie het beste Frenkie de Jong kan aanvullen op het middenveld en om waar mogelijk spelers uit te proberen.

De goal van De Roon kreeg in de 31^e minuut een mooi vervolg. Denzel Dumfries voelde zich als een vis in het water binnen de 5-3-2-formatie en kwam veelvuldig op over de rechterkant. Bij een vlotte aanval produceerde hij een puntgave assist op Cody Gakpo, die op het randje van buitspel koeltjes de boogbal op zijn borst aannam en uithaalde in de korte hoek. Acht minuten later was het opnieuw Dumfries die vrij kwam over de rechterkant en ditmaal bediende hij Wout Weghorst, die een niet te missen kopkans kreeg en de bal achter keeper en voormalig Ajaxdoelwit Vlachodimos werkte. Ook Weghorst was zichtbaar blij met zijn doelpunt, wat niet zo gek was, omdat de voormalig spits van Manchester United al bijna een half jaar droog stond.

De 3-0 ruststand was het gevolg van een prima eerste helft, die het vertrouwen van het publiek in Oranje aardig hersteld zal hebben. Ondanks de afwezigheid van Depay en Bergwijn herbergt dit elftal toch een aantal unieke talenten dan wel de nodige degelijkheid. Frenkie de Jong liet nog maar eens zien een nagenoeg foutloze passer te zijn, die ook met zijn rushes het aanvalsspel kan versnellen. Zeker wanneer Nederland tegen betere teams komt te spelen, zal De Jong met zijn ervaring hier meer en meer zijn verantwoordelijkheid in moeten gaan pakken. Ook Xavi Simons was bij momenten een genot om naar te kijken en de Grieken moesten meerdere malen aan de noodrem trekken om hem af te stoppen. Zoals we hem ook bij PSV gezien hebben, was Simons handig in de kleine ruimte, liet hij een aantal fijne dribbels zien en zoekt hij bij voorkeur de oplossing naar voren. Een van richting veranderd schot had bijna voor een extra doelpunt gezorgd tijdens de eerste helft. Ook de rest van het elftal functioneerde naar behoren, al komt met Blind niet hetzelfde gevaar van de linkerkant als van de rechterkant binnen deze formatie. Een speler die hier wel voor kan zorgen, lijkt echter niet direct voorhanden te zijn. Nathan Aké kan net als Blind de linksbackpositie prima invullen, maar ook hij heeft niet de drive om er op links continu overheen te gaan.

De tweede helft bracht helaas niet meer van hetzelfde. Bij Nederlands was de druk en het ‘moeten’ eraf en Griekenland was eigenlijk te onmachtig om keeper Flekken in gevaar te brengen. Ook dit was mogelijk een positief effect van de gekozen formatie, want met vijf verdedigers op lijn en genoeg mensen daarvoor was de ruimte erg klein voor de Grieken om goed te kunnen combineren en door te breken. Koeman wisselde in totaal vijf keer met onder andere Lang voor Gakpo en de debuterende Reijnders voor De Roon, maar ook de invallers wisten niet de ‘swung’ van de eerste helft terug te krijgen. Zowel bondscoach als publiek leek daar vrede mee te hebben, want door deze overwinning heeft Nederland plaatsing voor het EK ineens weer in eigen handen. Omdat Frankrijk in de andere wedstrijd een 2-0 zege boekte tegen Ierland, staat Nederland nu tweede in de groep met zes punten uit drie wedstrijden. De Grieken, die derde staan, hebben ook zes punten, maar hadden daar al vier wedstrijden voor nodig. Frankrijk zelf is inmiddels aardig uit zicht met vijftien punten uit vijf wedstrijden, al kan Oranje in theorie gelijkkomen met de Fransen, als Nederland in oktober thuis van Les Bleus weet te winnen. De eerstvolgende wedstrijd van Oranje is echter aankomende zondagavond als Nederland het in Dublin opneemt tegen Ierland.